Bir çocuğu izlemek çok şey öğretir insana. Merak edenler ve anlamak isteyenler için hazırlanmış bir gösteri gibidir adeta. Küçük çabaların toplamının çok az bir sürede bu denli büyük sonuçlar vermesi, çok mesaj içerir.
Bir bebek annesinin babasının ağız hareketlerini, çıkardığı sesleri taklit ederek öğrenir konuşmayı. Yeni bir dil öğrenir. Hiç kursa gitmeden, sadece yanındaki insanları taklit ederek ve bolca çabalayarak başarır bunu. Hiç de pes etmez. Dünyadaki en absürt kelimeleri üretebilir konuşmaya çalışırken. O halini hayal ettiniz değil mi? O çabası nasıl tatlı ve sevilesi…
Yılmadan devam eder. Yürümeye çalışırken kırk kere düşer. Annesi gibi hamur açmaya çalışır. Parkta oyun oynar. Dans eder. Eline kâğıt kalemi alır, yazmaya çalışır. Boyama kitabındaki değişik değişik hayvanları boyar. Hep bir hareket halinde…
Peki hiçbir çocuk çevresinde İngilizce konuşan yokken bir anda İngilizce konuşmaya başlar mı? Bir kez bile olsa böyle bir şeye şahit olduk mu?
Bu sizi de düşündürmüştür eminim…
İnsandan çıkan tüm davranışlar, öncesinde algıladıklarının bir toplamı olabilir mi?
Öncesinde ne gördüm, duydum, hissettim, dokundum, kokladım? Onları biliyorum, bildiğimi uyguluyorum. Tıpkı o çocuk gibi…
O zaman bendeki bilgiler, zihnimdeki sebep sonuçlar, inandığım doğrular, sürekli algılayarak normalleştirdiklerim…
Bugünüm de onların bir toplamı değil mi?
Dinlediğim insanlar, okuduğum kitaplar, hayatıma aldığım bilgiler beni nasıl etkiliyor? Yoluma ışık tutuyor mu? Zihnimi nasıl besliyorum? Algıladıktan sonra hayata geçirdiğimde ilişkilerim, sağlığım, huzurum, mutluluğum daha iyiye gitti mi?
Gitmediyse bir durup önce içeri aldıklarıma bakmalıyım.
İnsanın geleceğini belirleyen bugün algıladıklarıdır. Çünkü insan neyi algılarsa bir süre sonra ona dönüşür.
İçeri aldığım bilgiler geleceğimi belirleyecekse o zaman her bilginin içeri girmemesi gerekir.
Kusura bakmasınlar; benim hayatım gelip geçen her bilginin içeri gireceği kadar önemsiz değil!
Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Adalet
Zihnimi neyle beslediğimi düşündüren bir yazı oldu.Bu bilgileri, algıladıklarımı seçmek, aslında geleceğimi seçmek gibi… Kaleminize sağlık.
YanıtlaSil"Dinlediğim insanlar, okuduğum kitaplar, hayatıma aldığım bilgiler beni nasıl etkiliyor? Yoluma ışık tutuyor mu? Zihnimi nasıl besliyorum? Algıladıktan sonra hayata geçirdiğimde ilişkilerim,
YanıtlaSilsağlığım, huzurum, mutluluğum daha iyiye gitti mi?"
Başucu yazısı❤️
Kalp neyle dolarsa, dil onu aktarır...
YanıtlaSilO zamannn içeri girenleri ne kadar denetliyorum, ona bakmalıyım... kulak duyduğundan, göz gördüğünden sorumlu..m
Düşününce herseyin me kadar mantıklı olduğunu anlıyor insan
YanıtlaSilYazımızı okuyunca fark ettim :)
Gün icinde o kadar çok sey giriyor ki süzgeçten geçirmek cok xok onemli haklısınız teşekkürler 😊
Tatlış tatlış anlatıldığı için çok güzel oldu kaleminize sağlık.
YanıtlaSil