HAYDİ BENİ BEĞEN!

 

Ayla sabahın ilk ışıklarıyla uyandı. Evden çalışma sistemine geçiş yapıldığından beri kızlarınadaha fazla vakit ayırabiliyor olmak onu memnun ediyordu. Çalışma hayatının en önemli zorluklarından biri yoldu.

Her gün kalkıp bir yere hazırlık yapmıyor olmak, giyim masraflarını da azaltmıştı. Tüm bunlar birer avantajdı elbette ama yaptığı iş dikkat gerektirdiği için bir yandan da evin hengâmesinde büyük bir risk de taşıyordu.

Muhasebe kaydı tutuyordu ve rakamlarla ilgili yapılacak en ufak bir hata büyük zararlara vesile olabilirdi. Ahmet’le evleneli 13 yıl olmuştu. Bu evlilik, iki güzel kız evlatla taçlanmıştı. Ayla kızları için elinden her geleni yapıyor hatta bazen elinden gelmese dahi büyük yükleri omuzluyordu. Ağzına pelesenk olmuş bir cümlesi de vardı. “Onlar iyi olsun da.”

Ahmet’le severek evlenmişlerdi. Fakat yıllar ilerledikçe eşinin ilgisi azalmış hatta iyi değerlendirmelerin yerini zamanla olumsuz eleştiriler almaya başlamıştı. Onun sevgisini kaybetmek Ayla için çok büyük bir kaygı sebebiydi. İyi anne olamıyor muyum diye kendini içten içe yiyip bitiriyordu. Üzerine bu açlıkla daha da fazla çalışıp para kazanıp eşine ve çocuklarına kendini sevdirmeye ve kabul ettirmeye çalışıyordu. Girdiği illüzyon ile, yaptığını daha fazla yapmakla iyileşeceği zannı oluşturuyordu. Aynı cevabı tekrarlarken onu kimin seveceğini de seçiyordu ama farkında değildi. Ahmet beni sevsin diyerek kendini yorduğu o kişi, gerçekten istediği kişi miydi? 

Günler su gibi akıp giderken, Ahmet evin sorumluluklarını biraz daha üstünden atmaya başlamıştı. Ayla kendine iyi bir eş, dolayısıyla iyi bir lider seçtiğini düşünürdü ama yaşananlara bakıldığında durum hiç de öyle değildi. Geldiği noktada kendisini seçeneksiz hissediyordu.

Çocukları vardı ve onlar için başa gelen çekilir diye devam ediyordu. Zorlandığı yerde Ahmet’ten destek talep etmesi de karşılık bulmuyordu. Peki, kalan ömrünü “bugün de geçsin atlatacağız” şeklinde mi sürdürecekti? 

İnsan hayatta her karşılaştığı durumla beraber bir seçim halindedir. Yaşadığı durumların sebeplerine kafa yormadığı müddetçe değişiklik yapamaz. Ve değiştirmediği her davranış belki “bir gün geçer” diye ömür sermayesini bir kemirgen gibi tüketir.

Beni sevsinler isteğiyle hep dahasını yapmaya çabalar insan. Peki, yapılanlar sevgiyi alacağımızın teminatı mıdır? 

Hayat insana sadece soru sorar... Öyle sorular sorar ki verdiğin cevaplar ile kimin kaç beğeni aldığına bakmaz; seni kim beğendi, buna bakar....

Deneyimsel Tasarım Öğretisi

Kim Kimdir

İlişkilerde Ustalık

Başarı Psikolojisi

Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Adalet