ANNEMDEN MEKTUP VAR 20- HADDİNİ BİL

 

Merhaba yavrum, 

İnsan, ne kıymetli bir canlı ne kıymetli bir yaratılmış. Ne yazık ki bu kıymetin farkında değil. İnsanoğlu, kendi kıymetine sınırlar koyup, kıymetini değersizleştirecek şeylere sonuna kadar kapısını açabiliyor. 

Az önce okudum mektubunu ve içimden geçenler bunlardı… 

Zararda had bilmeyen insan, fayda da had bilmiyor. İşte senin de acaba yapabilir miyim, diye kararsızlık yaşaman bundan. 

Yapabilirsin, dememin bir anlamı olmadığın biliyorum. İkna etmeye hiç çalışmayacağım. Ama belki sen ikna olmayı tercih edersin diye, seçeneklerin arasında bulunsun diye söylüyorum.

Hedeflediğin bir şeyi çevrendeki insanların başaramadığını görmen ya da öyle düşünmen, senin başaramayacağının ispatı değildir. Neden görmediğin insanlara bakmayı tercih etmiyorsun? Bunu hiç düşünmüş müydün? Gözünün önünde olmayan ya da bir şekilde görmüyor olduğun insanlar… 

En kıymetli madenler, taşlar vs. nerede bulunuyor? Görünür yerlerde olmuyor; biliyorsun. Sen istersen onlara ulaşıyorsun…İnci gibi güzel, altın gibi değerli, zemzem gibi şifalı insanlar geçti bu dünyadan…

Bazı gerçekler masalsı geliyor insanlara… Örümcek adam, Süperman, Heman daha mümkünmüş gibi sanki… Öyle olunca da o altın gibi insanlar, sanki ulaşılacak bir hedef değil de okunacak bir kitapmış gibi düşünülüyor. 

Hani okuldayken rakip seçiyordun ya kendine; en çalışkanını buluyordun. Aslında daha çalışkanları da vardı; sen görmüyordun. Üniversite sonuçları açıklanınca anladın; zannettiğinden daha başarılı öğrenciler varmış.

Sınırlarını, gördüklerine göre belirliyor insanlar. Bazen duyduklarına bazen hissettiklerine göre… “En”den daha en vardır oysaki hep. Senin “en”in kimse, buna göre had belirliyorsun… Buna göre başarıların, umutların, umutsuzlukların oluyor. 

Hatta öyle “en”ler var ki insan, onun bir insan olduğunu ve o ne yaptıysa, aynısını hatta fazlasını yapabileceğini unutuyor. 

İnsanın sınırlarını akademik unvan belirleyemez yavrum. Kurumsal bir etiket ya da mezun olunan bir okul da belirlemiyor. Bir şehir, bir ırk, ten rengi… Bunlar, insanın yapabileceklerine sınır olamaz. Sadece bir rol verir. Bir hareket tanımlar. Ama daha nice harekete sınır teşkil etmez. 

İnsan, zannettiğimizden çok fazlası…

İnsan, bir tek insan bile olmasa bu dünyada, yaşamını sürdürebilir.

İnsan, sadece gökyüzüne bakarak, tüm varoluşu tanımlayabilir…

İnsan, bırak senin o bahsettiğin hedefi, henüz milyarlarca insanın tanımlamayı bile akıl edemediği, nice hedefi gerçekleştirebilir. 

Haddini bil, yavrum…

Haddini bilmene destek olsun diye yazdım bu mektubu…

İnsan ya iyilikte haddi zorlar ya kötülükte… Ya iyilikte hadsiz olursun ya kötülükte…

Seçim senin!

İyi niyetli tüm işerine, kolay gelsin…

Hoşçakal

 

                                               

  Deneyimsel Tasarım Öğretisi

Kim Kimdir

İlişkilerde Ustalık

Başarı Psikolojisi

Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Adalet