Hiç olmadık zamanlarda olmadık olaylar yaşanınca çözüm gerektiren durumlarda “Sevim ablaya gidelim. O bir şey bulur. O halleder, ona danışalım’’ diye duyan gelirdi anneme.
‘’Bir gün kaygısız yatayım desem komşunun eşeği kuyruksuz doğuruyor’’ derdi annem de.
Bu ne demekti şimdi anlıyorum.
Çözüm becerisi olan kişinin danışılan kişi olduğunu o zaman anlamamış, durumun canımı sıkan taraflarına odaklanmıştım. Çay yapalım, kek, kurabiye servis edelim. Bulaşıklar, temizlik…
Ne yapıyordu?
Nasıl konuşuyordu?
Ne diyor da her duyan geliyordu?
Neyi, nasıl, neden yapardı?
Gelen insanlara sorular sorardı:
Mesele ne?
Ne yapabiliriz?
Bu neyin sonucu?
Peki ne yapsak olmazdı?
Tamam durum bu, şimdi ne yapmalıyız? Cevapları aldıktan sonra eklerdi:
Bunu ne zaman yapacaksın?
Bu soruları hatırlayınca anladım ki çözümü bulan problemin sahibiymiş aslında.
Sadece doğru soruyu sormak gerekiyormuş.
İnsan probleminin çözümünü bilir ama bunu fark edemezmiş.
Bunun için de soru sormak gerekirmiş. Hem de doğru soru…
Zaten hayatta hiçbir problem yoktur ki çözümü olmasın.
Problemi çözemiyorsak yeterince düşünmediğimiz içindir.
Şimdi düşünme zamanı…
Bu sorular benden…
Peki senin kendine sorman gereken sorular hangileri?
 |
Deneyimsel Tasarım Öğretisi ve Adalet
Gercek sorular her iki tarafin bilincini acan ve kaliteli iletisim kurmak icin ihtiyac gideren cok etkili bir yontem. Tesekkur ederiz bu guzel yazi icin.
YanıtlaSilİnsanın çözüm odaklı olması gereksiz içerik merakını ortadan kaldırıyor. Ellerinize sağlık
YanıtlaSilSoru sorma katilen çözüm kaliteni belirliyor..
YanıtlaSil"Doğru soruları sorarak çözümü bulmak" ellerinize sağlık
YanıtlaSil:) :)
YanıtlaSilÇözümü canı acıyınca insan hep başkası halletsin istiyor halbuki.. İlişkilerde ustalık seminerinde ilk duyunca çok şaşırmıştım... Kimin burnu sızlıyorsa çözüm onun elinde diye..
YanıtlaSilMeğer çözüm o kadarda uzaklarda değilmiş. Cevap bir soru kadar yakınmış..
YanıtlaSilEmeğinize sağlık 🌺